Ta forma terapii została opracowana na początku XX wieku – na bazie osteopatii – przez amerykańskiego lekarza, doktora W.G. Sutherlanda
Jest to delikatna, nieinwazyjna terapia. Jej podstawą jest rytm kraniosakralny, oddech życia, działający w tkankach, płynach – szczególnie w płynie mózgowym – i w całym ciele.
Terapeuta zbiera, poprzez lekkie dotknięcia ciała, kości krzyżowej i czaszki, informacje o fizycznym stanie pacjenta.
Nieregularności napięcia tkanek lub opon mózgowych mogą spowodować zmiany w dzialaniu systemu nerwowego. Terapeuta musi wówczas wyczuć blokadyw rytmice płynu mózgowego i usunąć je za pomocą specjalnych, bardzo delikatnych technik.
Terapia kraniosakralna jest stosowana przy:
- migrenie, bólach głowy i pleców
- napięciach barków, karku i pleców
- problemach z dyskami i stawami
- skoliozie, reumatyzmie, artrozach
- zesztywnieniach. Morbus Bechterew
- zakłóceniach w centralnym systemie nerwowym: stwarnieniu rozsianym, M. Parkinson, porażeniach
- urażeniach porodowych
- tinnitusie (dzwonieniu, brzęczeniu w uszach)
- zakłóceniach wzroku (np. przy zezie)
- zabiegach z noworodkami i małymi dziećmi
- zakłóceniu funkcji stawów szczękowych
- wstrząsie mózgu
- stresie, depresjach
- symptomach po wypadkach i operacjach
- wszystkich symptomach dotyczących centralnego systemu nerwowego
- zakłóceniach hormonalnych
- ADS, nadpobudliwości
Zobacz też: Wersja wellness zabiegu czaszkowo-krzyżowego
|